وای سمیرا....
قربونش برمممممم
چه بزرگ شده!
انقد ذوق میکنم وختی میام وبلاگت...
یه حس خوبی به اهورا دارم!
آخه از خیلی کوچولوییاش دیدمش...
رشدش و میبینم ذوق می کنم!
خدانکنه زهراجونی
بخدا منم وقتی میام وبت و مطالبتو میخونم و عکسای محمدصادقمو میبینم کلی روحیم عوض میشه عزیزم